Ładne 10 lat temu dostałam przepis od mojej kuzynki na proste ciasto ze słoika. Złożyłam przepis na cztery i włożyłam miedzy książki. Podczas moich przeprowadzek i powrotów do domu odnalazłam go i schowałam do pudełka i znowu się zawieruszyło. Ostatecznie przepis przyjechał ze mną do Wrocławia kurierem w kartonie pomiędzy stertą papierków. Przy rozpakowywaniu wszystkie przepisy na luźnych kartkach schowałam do szuflady. Kiedy zeszłej wiosny przyszedł maj, a z majem mój kochany rabarbar – postanowiłam skorzystać z przepisu, tym bardziej, że na kartce była moja uwaga – „Przepis dla niezelektryzowanych”. Miałam pewnie na myśli – dla nieposiadających miksera. Jeszcze rok temu w kuchni mieliśmy  talerze, kilka kubków, jedną przypaloną blachę, dziurawą miskę, dwa garnki i durszlak. I nie wiem jak to się stało. Dokładnie nie przypominam sobie momentu, kiedy polubiłam piec i gotować. Do rzeczy. Znalazłam litrowy słoik, wlałam potrzebne składniki i niczym najlepszy barman wstrząsałam ciastem. Teraz mam już mikser i nie brudzę słoika. Wrzucam wszystkie składniki do miski, miksuję do ich połączenia i to wszystko:) Dla niezelektryzowanych polecam jednak metodę słoikową! Ciasto jest wilgotne, a rabarbar pasuje idealnie. Uwielbiam jego kwaskowy posmak:)